Waarom Frankrijk, waarom wij?
Als je vertelt dat je een huis in de Morvan hebt gekocht is vrijwel altijd de eerste reactie: ‘ehhh waar is dat’? ‘Rechts van het midden op de kaart van Frankrijk’, antwoord ik dan. De tweede vraag is meestal: ‘Hoe kom je erbij om daar een huis te zoeken?’ Nou dat zit ongeveer zo. Als ik (Heleen) een beetje optimistisch reken ben ik nu op de helft van mijn leven. Wil ik altijd in de Randstad wonen? vroeg ik me in 2017 af.
De vraag stellen was hem beantwoorden, want argumenten om daar weg te gaan zijn er genoeg: het is niet de mooiste, niet de schoonste en zeker niet de rustigste plek in Nederland. Al snel bedacht ik dat ik in een ander deel van Nederland waarschijnlijk opnieuw zou moeten inburgeren. Andere gewoontes, andere taal… Als inburgeren toch moet gebeuren, waarom dan niet gelijk mooier weer erbij kiezen?
Toen kwam Frankrijk in beeld. Niet voor altijd en niet definitief. Maar voor erbij zou toch fantastisch zijn…? Ik was er snel uit en vriend Rob wilde wel proberen te wennen aan het idee. Dat lukte in een stroomversnelling, zeker toen er meerdere ‘mancaves’ en schuurtjes in beeld kwamen. Een timmerschuur, een lasschuur, een gereedschapsschuur…
Een oude school in de Morvan, een nationaal park in de Bourgogne, voldeed aan al onze wensen. Het pand heeft de potentie om er te werken en ook twee appartementjes voor verhuur te creëren, oftewel gîtes. Daar gaan we hard mee aan de slag. Hoewel hard, we hebben onszelf beloofd er ruim de tijd voor te nemen. Het moet vanaf dag één al een plek zijn om vakantie te houden, ook voor ons. Daarom laten we ons eigen deel – de bovenste etage – nog even zoals het is. Daar is de stijl het beste te omschrijven als ‘Oostblok meets je oude oma’. Maar ook tussen truttig behang kun je prima werken of vakantie houden.
Wij vinden het het beste van twee werelden! In de Randstad de figuurlijke heksenketel; modern, bruisend en levendig. En in de Franse Morvan de letterlijke heksenketel; houtjes sprokkelen, vuurtje stoken, kookpot erboven en dan geduldig wachten tot het gaar pruttelt. Want in Frankrijk is er maar een ding dat moet: afleren om haast te hebben…
Tot snel! Rob en Heleen